Lewa noga

Wkurwiam się sam na siebie, że jestem (może raczej „bywam”) przesądny.

Na codzień logicznie rozumuję. Śmieszą mnie zabobony, wiara w sny i inne bzdury. Śmieszy mnie to, że inni są przesądni. A mimo to… codziennie muszę wstać prawą nogą, bo inaczej kurwa nie potrafię.

Od kilkunastu lat nie wstałem lewą nogą. Bez sensu. Totalnie bez sensu, i tym bardziej bez sensu, bo przecież wstaję prawą nogą, by potem nikt nie powiedział, że wstałem lewą nogą, a powiedzieć tak mógłby, gdyby zauważył, że jestem wkurwiony. A przecież nie jestem, prawda? No właśnie. Bezsens polega na tym, że cały czas jestem wkurwiony, i okazuje się, że wstawanie prawą nogą przed niczym mnie nie chroni, a może wręcz przeciwnie, może w moim przypadku to właśnie prawa noga powoduje tego notorycznego pecha, czego skutkiem naturalnym i nieuniknionym jest wkurwienie, którego wciąż doświadczam?

Nie powiem, na przestrzeni całego życia zdarzało mi się być przesądnym, że tak powiem, na inne tematy. Pamiętam taki głupi przesąd, jeszcze gdy byłem dzieckiem, który kazał mi układać porzadnie kapcie przed łóżkiem, bo dopóki tego nie zrobiłem, nie mogłem normalnie zasnąć. W końcu jakoś się tego wyzbyłem, na szczęście. Pamiętam też, że, i to całkiem jeszcze niedawno, towarzyszył mi przesąd dotyczący czarnych kotów. Nie potrafiłem przejść przez chodnik, gdy zauważyłem, że wcześniej drogę przebiegł mi ten czarny gnojek. Musiałem zaczekać, aż ktoś inny przejdzie, albo wybrać okrężną drogę. Na ten przesąd znalazłem swój sposób, gdy któregoś razu tak mi się spieszyło, że nie mogłem czekać na innego przechodnia, nie było też innej drogi, musiałem przejść dalej. Powiedziałem sobie „A chuj ci w dupę czarny kocie” i przeszedłem. Od tej pory, za każdym razem, gdy widzę czarnego kota mówię sobie to magiczne zdanie i idę dalej. Póki co, odpukać, nic złego mi się jeszcze nie przytrafiło.

Ale z tą prawą nogą nie mogę sobie jakoś poradzić. Próbowałem kilka razy zaryzykować, przymierzałem się, że dobra, dzisiaj spróbuję, ale za każdym razem, gdy lewa stopa już, już prawie dotykała ziemii, coś mnie powtrzymywało. Podnosiłem ją czym prędzej i z ulgą stawiałem prawą.

Wkurwiające, co nie?

(oceniano 5 raz(y), średnia ocen: 9,20 na 10)

Loading...