Różne zachowania klientów mcdonalda, czyli z kamerą wśród zwierząt

Witajcie. Po moim poprzednim wpisie niektórzy chyba pamiętają, iż pracuję w mcdonaldzie. Co mnie wkurwia wśród naszych ,,kochanych” gości? Rozsiądźcie się wygodnie, przynieście sobie piwko, popcorn, co tam chcecie. Od razu mówię że to nie jest o wszystkich, wyselekcjonowałem kilka przykładów chamstwa, zezwierzęcenia itd

1. Kiedy przychodzisz do naszego lokalu, zostajesz powitany przez lidera gościnności który ma obowiązek poprosić cię o założenie maseczki jeśli jej nie masz założonej, i o dezynfekcję rąk. Co robisz? Mówisz mu ,,spierdalaj”, ,,chuj ci w dupę”, zaczynasz się wykłócać, grozić, jechać mu po rodzinie. Masz w dupie to, że lider gościnności, lub jakikolwiek pracownik też ma uczucia i że też jest człowiekiem i że też ma swoje prawa. Jest to przykład chamstwa i zezwierzęcenia, który jest przykry i wykazuje to brak twojej kultury, bo kulturę wynosi się z domu, zwierzaczku.
2. Jesteś sam albo z rodzinką i zamawiasz sobie dużo jedzenia, robisz syf dookoła siebie, specjalnie rozlewasz napój i w dupie masz że ktoś może się poślizgnąć i połamać, a co cię to obchodzi? Ważne żeby zapchać kichę. Kiedy kończysz/kończycie jeść, zostawiasz po sobie syf i burdel na stole i mając wyjebane wychodzisz/wychodzicie. Przecież te nieuki i tak nie mają co robić, dlatego z uśmiechem przyjdą i posprzątają ten bałagan. Dobrze wychowany człowiek ogarnie po sobie tackę z resztkami, papierkami itd, wyrzuci do kosza śmieci i zostawi tackę. Najgorsi są cyganie, którzy regularnie zostawiają po sobie 2x większy syf, ciekawe czy u siebie też tak robią.
3. Idziesz do łazienki robisz swoje, ale od spuszczenia wody to jest służba przecież która to zrobi za ciebie, zostaw jeszcze po sobie niespuszczone gówno, zwierzaku.
4. Ciąg dalszy powyższego, idziesz do umywalki umyć ręce, urywasz sobie metr papieru żeby wytrzeć dłonie, rozrzucając wszędzie dookoła papier i rozchlapując wszędzie wodę. Mama nie nauczyła rączek myć, to ja cię nauczę, łopatologicznie, i tak żebyś zrozumiał/a.
5. Pracownicy przygotowujący twoje zamówienie pomylili się i czegoś nie dodali? Proste! Idziesz do nich z mordą i zaczynasz się wydzierać na całą salę. Pamiętaj, że wydzierasz się na ludzi którzy też mają prawo do pomyłki zważywszy na to, że przygotowują od groma zamówień, a kolejka gości ciągnie się od drzwi wejściowych do kasy.
6. Jesteś nieuprzejmy dla pracowników i traktujesz ich jak służbę, z wyższością bo jesteś klientem. Pamiętaj, że jak jesteś klientem to obowiązuje cię kultura i szacunek do nas pracowników. Może mówisz żeśmy nie ludzie, ale pamiętaj że pierwsi będą ostatni, a ostatni będą pierwszymi.

(oceniano 3 raz(y), średnia ocen: 10,00 na 10)

Loading...

Wojtyłko – co to kurwa jest?

Nie ufam ludziom skrajnie religijnym. Nie ufam w huj, ale tym razem dałem się podejść.

Dostałem dla mojej Młodej buty w spadku po innym gówniaku. A jego starzy są strasznie zafiksowani religijnie…

Otwieram kartonik, a tam trzy pary butów. Wszystkie z ogromnym napisem WOJTYŁKO. Co to KURWA jest? Żeniaczka Wojtyły z Ryłko? Chryste.

Buty dla dzieci mogą być z kwiatkami, z liskami, albo… z wielkim napisem „Wojtyłko” pisanym czcionką subtelną jak reklama KOSBUD na klacie, plecach i czole Pudziana.

Skarżę się Małży, że może mam jakąś alergię na tym punkcie, ale nie mogę patrzeć na te ciżemki, nie dawajmy ich młodej. Oczywiście w odpowiedzi „o co Ci chodzi, każda firma może sobie brandować produkty jak chce, jakie łączenie Papieża z dziećmi?”.

Wchodzi na stronę producenta, a tam na głównej stronie info, że czytelnicy Gościa Niedzielnego mają zniżkę :D Także zbieżność nazwisk wcale nie jest przypadkowa. Czekam tylko kiedy Młoda będzie mnie naciągać na kremówki.

(oceniano 3 raz(y), średnia ocen: 7,00 na 10)

Loading...

Klient nasz pajac

Jeesteeem ubogim inżynieeereeem.
Mam w dupie klientóów i relacje międzyluuudzkiee.

Więc jak ktoś mnie pyta, ej możesz sprawdzić dlaczego to nie działa? To sprawdzam i odpisuję co i jak. I tak od kilku lat i bardzo mi się to podoba.

Ostatnio szefo mnie dołączył do jakiejś sprawy, gdzie było ludu w huj i ciut ciut. Jacyś klienci, dyrektorzy itp. Ale geralnie obchodzi mnie tylko to, o co mnie pytają:

Drogie Letalne Prącie,
nie działa, możesz sprawdzić dlaczego?

Sprawdzam i odpisuję i elo. I na tym zazwyczaj się kończy moje zadanie. A tu nagle dostaję odpowiedź od jakiegoś nadszyszkownika z innej firmy w ogóle
Drogie Prącie,
CZY JA DOBRZE ROZUMIEM, TO NIE BĘDZIE DZIAŁAĆ?
NIE NAPRAWICIE TEGO?
CO JA POWIEM INNYM?
CZY TAK SIĘ UMAWIALIŚMY?

Kurwa, gdyby nie adresował tego do mnie, to bym nawet nie odpisał, ale poczułem się w obowiązku dyplomatycznie mu kazać spierdalać. I tak też zrobiłem ;> oczywiście delikatnie.
Minuta później pisze do mnie na priv szefo, a chwilkę potem przełożony mojego szefa z opierdolem. Że generalnie z treścią i sensem się zgadzają, ale forma wypowiedzi jest naganna :D

Przez rok zapierdalam nadgodziny jakieś, łapię robotę nocną czasami, dowożę wszystko na czas i biorę na klatę co mi wrzucą. I po roku harówy dostałem 113 złotych podwyżki. To walcie się na ryj xD Nie będę robił fikołów za darmo i nie będzie mi jakiś śmieć wrzucał caps lockiem swoich frustracji. Mam już tak wyjebane, że jajami szoruję po ziemi.

Best Regards,
LP

(oceniano 4 raz(y), średnia ocen: 10,00 na 10)

Loading...

Wolny Czas Rodzica

Zaczyna mi odbijać. Mam od zawsze problem z ogarnianiem swojego czasu. A najbardziej brakuje mi go na cokolwiek, co nie jest obowiązkiem. Ostatnie miesiące to jakaś masakra.

Podczas normalnego funkcjonowania sprzed pandemii jak już podjechał jakiś pierdolony, spóźniony autobus do pracy to miałem te 40 minut dla siebie. W tym czasie da się w samotności nawet obejrzeć odcinek Bojacka Horsemana.
Ok, pandemia i zamknięcie trwa od jakiegoś roku – niczym nie dojeżdżam, pracuję z domu. Ale dopiero od kilku miesięcy wkręciła mi się jakaś faza na panikę przed brakiem czasu dla siebie na cokolwiek.
W ciągu tygodnia jestem w pracy. Przed pracą odprowadzam do przedszkola, a po pracy jestem z dzieckiem. Jeśli nie z dzieckiem to robię jedzenie, zakupy, sprzątanie, śmieci. Usypiam juniora i też często wygrywam z nim wyścig ‚kto pierwszy zaśnie’ i dzień się kończy.
W weekendy też jestem z dzieckiem. Czasami gada, czasami ryczy. Żeby nie było, bardzo lubię nasz wspólny czas, ale za to nie chcę się wyrzekać całej reszty życia.

Coś zacznę robić, przychodzi dziecko. Boję się czegokolwiek zacząć, bo wiem, że za 5 minut mi ktoś przerwie. Jak nie przychodzi to słyszę jej jęki i ryki. Żeby nie ryczało muszę do niego iść i tak kółko się zamyka.
Chodzę taki nabuzowany po mieszkaniu i staram się nie rzucić czymś w okno, bo mnie nosi od tej bezsilności. Jeszcze sąsiedzi mają zegar z pierdolonym kurantem, który nakurwia gongiem co pół godziny. I nie słyszę „ding dong siódma!” tylko „ding dong JUŻ jest siódma, a co ty kurwa zrobiłeś tego dnia?”.

***

Jest niedzielne popołudnie. Mój mózg już jest jedną nogą za granicą wytrzymałości. Dziecko napierdala non stop, tato to tato tamto. Słodka dziewczyna, ale czasami chciałbym odetchnąć. Mówię Małży, że robię kawę i żeby się zajęła chwilę dzieckiem, bo mnie już nosi. Nie każdy ma do dzieci dryg, nie każdy te dzieci lubi, nawet jeśli są to ich własne kurwa dzieci. Siadamy na kanapie oboje, młoda zniknęła na chwilę gdzieś w swoim pokoju.
Zamykam oczy.
I czuję jak napływa fala paniki, że na 7 dni w tygodniu nie mam dla siebie godziny czasu, a jak w końcu mam chwilę, to jestem psychicznie rozjebany i cały czas poświęcam na to, żeby się pozbierać do równowagi. Wjeżdżają myśli o pracy, że może powinienem wstać jutro siąść przedszkolem… i nagle słyszę ryk, który wybudza mnie z tych wielce odprężających wątków.
„Dzieci płaczą w kurwę łatwo” nucę po raz dziesiąty dziś i nienawidzę się za to, że nie mogę się pozbyć tej piosenki z głowy od miesięcy. Dziecko drze już ryj. Małża zaczyna jakiś wywód do niej, chyba żeby ją uspokoić, ale nawet ja nie rozumiem, o co jej chodzi. A co dopiero płaczące dziecko…
Ale oczy mam twardo zamknięte. Nie podniosę powiek, nie włączę się w to, ni huja, dajcie mi kurwa kwadrans. Pół minuty tak siedzę twardo, ale ryk mi już świdruje mózg nieprzyjemnie. Dziecko śpiące, więc ryczy bez powodu i żadne „czy wiesz jaki jest powód twojego płaczu?” raczej nie pomoże. Nie położę młodej o tej porze, bo za godzinę wstanie i nie zaśnie mi do pierwszej. Trzeba pacyfikować teraz.
Otwieram oczy.
„Chodź na rączki”.
Chlip chlip, minuta pięć i dziecko naprawione. Już chce się pochwalić jakimś tańcem, więc nic nie trzeba kurwa robić, tylko patrzeć i miło by było gdyby zrobił to drugi rodzic. Który zasnął. No kurwa mać, Małża wypiła kawę i zasnęła. Ekstra. No to myk w wir zabaw z dzieckiem, urozmaicanie obowiązków asystą trzylatka itd…
Małża po jakimś czasie wstała. Wetknąłem jej gówniaka, założyłem słuchawki, rozjebałem muzykę i ostrzegłem, że jak dziecko do mnie podejdzie to nie ręczę za siebie. I na co poświęcam te swoje 40 minut? Na ochłonięcie, na spisanie tego wkurwa jako terapii. Nie tak sobie wyobrażam „wolny czas” kurwa mać.

(jeszcze nie oceniane)

Loading...