Przekroczyć granicę

10 lutego, 2012, Autor: Szturmierz

Patrzę za siebie i stare czasy wspominam,

Gdy wszystko było proste, czas beztrosko mijał

Teraz tego niema, nigdy  już nie wróci,

Bo marazm i dorosłość swą melodię nuci

Wszędzie ją słyszę, okala me uszy,

Niejednokrotnie doprowadza do wielkich katuszy

Me serce choć młode, już dużo widziało –

Niejednokrotnie piersi rozrywało

Wszystkie te uczucia, prowadzą Cię przez życie,

Wiem – Nie jestem sam w tym gównianym korycie

Boje się dorosnąć, boję życia ciężkiego,

Lecz wiem, że nie ominę tego stanu kurewskiego

Niebawem  już szkołę czas pożegnać będzie,

W sumie to się ciesze, ale życie mam na względzie

Boli mnie sprawa mojej emigracji,

Zostawię swój kraj by sprostać otoczenia racji

Bo za coś żyć trzeba, za darmo nikt nic nie da,

A jeśli tak myślałeś – pora powrócić z nieba

Tyle już kurwa o tym myślałem, tyle już nocy kurewskich nie przespałem,

Tyle fajek już wypaliłem, tyle razy alkoholem się upiłem

Lecz wszystko to gówno, doczesne stany,

W niczym nie pomogły a rozdrapały rany

Nie wiem co myśleć, jak się zachować,

Nie potrafię takiego losu dłużej tolerować

Kiedyś byłem mały, kiedyś lepiej było,

Teraz już znam życie, wszystko się spierdoliło

Wiem, że nie jeden zdanie moje potwierdzi,

Że świat jest okrutny, pierdolonym szmalem śmierdzi

I szkoda mi dzieci, po ulicach biegających,

Bo wiem że się zamienią w ludzi płaczących

Lecz kurwa my sami ten świat sobie tworzymy,

Dlaczego tak łatwo wszystko pierdolimy?

Zgadzamy się na gówno, gówno nas otacza,

Każdy z nas w tym gównie swoje palce macza

I nie ma co pierdolić – „przeznaczenie mnie poprowadzi”,

Przeznaczenia niema, musisz sam sobie radzić.

Stąd was morałem niejakim zaszczycę,

Wprowadź w swe życie swoje własne szkice.

Lubisz to, kurwa?!

Kategoria Chujowo, Rozrywka, Życie