8-letnia anorektyczka, WTF?!

Właśnie obejrzałam dokument na TVP2 o angielskiej klinice, która leczy dziewczyny z anoreksji. A raczej dzieci. Bo najstarsza jaką widziałam miała 14 lat. Dziewczyny przebywają 4 miesiące w tejże klinice i tam uczą je, że jeść trzeba. Główną bohaterką była ta mała z tytułu, jako najmłodsza podopieczna. Pokazywali ją jak np. przyjechali rodzice i zabrali ją na tzw. miasto. 8-latka (zresztą pokazane pozostałe pannice nie wyglądały lepiej) wystąpiła z obrożą na szyi i oczami pomalowanymi jak dziwka, źle, niepoprawnie, jak tania dziwka. No i kurde jakoś to się składa wszystko w całość. Cały program było roztrząsanie, że te dziewczyny mają problemy psychiczne i to w związku z nimi ta anoreksja. Ale jak widzę gówniary przebrane za dorosłych to sobie myślę, co jej rodzice do cholery robią? A raczej czego nie robią i dlaczego pozwolili na taki obrót sprawy. Wkurwia mnie to, bo to takie pierdolenie, że presja społeczeństwa, że media, że szkoła i cała reszta. A kto pozwala na oglądanie dzieciom głupich programów, kto nie uczy ich poczucia własnej wartości? Dalej. Kolejne wyjście na miasto z rodzicami, zasada jest taka, że ta małolata musi zjeść cały obiad i deser, że po okresie niejedzenia spustoszenie w organizmie i trzeba to nadrobić. No i gdzie idą na obiad? Do jakiegoś zapyziałego fastfudu, w którym żarcie jest tak zdrowe jak zżarcie szmaty do podłogi tuż po jej użyciu (chociaż obstawiam, że to drugie nie jest wcale takie złe w porównaniu z pierwszym). Po pijaku o 4 nad ranem bym zjadła taki posiłek.

Pointa dokumentu: Z anoreksją jak z alkoholizmem, nigdy nie wiesz kiedy wróci a wróci na pewno.

Pointa moja własna: Pierdolenie głupot i karmienie oglądających bredniami.

I kurwa żeby było jasne, jak miałam 8 lat to nie liczyłam kalorii tylko zabawiałam się roztopioną smołą i było zajebiście.

(oceniano 7 raz(y), średnia ocen: 10,00 na 10)

Loading...