Alkomatka i synchuj.

Witam.
Zanudzę was dzisiaj historią mojej rodziny. Głownym bohaterem będzie moja matka. Familia moja żyła sobie szcześliwie, do czasu. Kiedy miałem osiem lat, siła wyższa postanowiła naprawić ten świat poprzez odebranie życia mojemu ojcu. Matka przeszła przez okres żałoby bez żadnych problemów, nie popadła w depresję, ani żaden nałóg. Jednak po około półtora roku po śmierci mężą, postanowiła znaleść sobię partnera. Jej wybór padł na jednego z największych alkoholików, mającego była żonę i dwójkę dzieci. Facet był ostatnią łajzą, naszczęście matka rzuciła go po tym jak parę razy próbował wyładować na mnie swoje frustracje. Wtedy moja rodzicielka zaczęła nadużywać alkoholu. Do tego czasu spożywała go w wiekszych ilościach, może dwa razy w roku przy okazji spędu znajomych. Niedługo po rozstaniu z jednym pijakiem, matka związała się z jeszcze większym wariatem, też z była żoną i dzieckiem. To była dopiero karuzela życia. W czasie ich romansu trwającego około ośmiu lat z małymi przerwami, wiele się działo. Pierwszy rok związku: Ja w środku nocy ląduję w izbie dziecka, a moi opiekunowie w areszcie. Rok drugi: „ojczym” sprasza kolegów na wódke, co skutkuje wyprowadzeniem przez nich z domu paru wartościowych przedmiotów. Rok trzeci: Matka zjada na śniadanie Xanax i czystą, po tym posiłku lekarz w szpitalu zaleca jej terapie i zakazuje picia alkoholu. Rok siódmy: Matka w promocji do niespłaconych długów otrzymuje półroczny pobyt w więzieniu. Przez cały okres tego związku oboje, matka i jej koleś przeplatali krótkie okresy trzeżwości, trwającymi tydzień a czasami nawet i trzy tygodnie libacjami. Przy okazji bijąc sie na wzajem. Po zakączeniu tej znajomości,matka miała krótko prace, przestała też chwilowo pić, ale chyba tylko przez to że miała dozór kuratorski. Po utracie zatrudnienia spowodowanej piciem alkoholu w miejscu pracy, jej nałóg się nasilił. Stan ten trwa do dziś ,i co gorsza głupota nie pozwala mi znaleść rozwiązania jej problem. Reszta rodziny ma na jej alkoholizm wyjebane, bo mieszkamy paredziesiąt kilometrów od nich i jej nałóg nie zakłóca im życia. Co najlepsze z matką po alkoholu jest coraz gorzej. Ma coraz gorsze pijackie halucynacje i prawie spaliła dom. Ja chyba ostatecznie pogodziłem się że ona piła i będzie pić i ostatecznie przegrałem walkę o życie własnej matki. Po jej ostatnim wybryku zakączonym rozbiciem czajnika elektrycznego o ścianę. I próbą ataku na mnie stojącego w kuchni i oglądającego to przedstawienie. Nie wyrzymałem i ją uderzyłem. Kurwa kobiete uderzyć, matkę własną, jak patologia ostania. Chyba zacząłem własny upadek, oglądając najdłuższe samobójstwo świata.

Przepraszam za nieskładność tego tekstu. Ale był on pisany pod wpływem silnych, negatywnych emocji. Od których miał mnie choć trochę uwolnić.

(oceniano 18 raz(y), średnia ocen: 9,72 na 10)

Loading...