Moher, granat i autobus – wkurw czysty jak spirytus.

Obudził się we mnie dzisiaj późnym popołudniem. Instynkt zabójcy. Musiałem na chwilę wyjść z samochodu i powstrzymać bestię, która wyrywała się aby rozszarpać ze złości, nienawiści, bezsilności podłego świata. Czerwone ślepiska, piana tocząca się z gęby i gigantyczna potrzeba wyrządzenia krzywdy, a właściwie zabicia, usunięcia chwasta. Wszystko to było efektem, kiedy musiałem zatrzymać samochód przed autobusem komunikacji miejskiej, który właśnie zabierał tłum pierdolonych moherów spod bazyliki. Zapewne skończyła jakaś msza czy jak te zbiorowe omamy się nazywają. Stałem za tym autobusem i nie wierzyłem w to co widzę. Dotychczas zwyczajni, flegmatyczni i wydawałoby się schorowani staruszkowie, oczekujący na autobus MZK w chwili kiedy drzwi pojazdu się otworzyły zamienili się w „naspidowane zombie”, których celem jest znalezienie miejsca siedzącego, najlepiej przy oknie i przodem do kierunku jazdy. W tej gonitwie pozbawionej kompletnie zasad, nagle przestali być wątłymi staruszkami, zaś laski którymi się dotychczas podpierali zaczęły służyć jako taran. Ta dzika szarańcza po opanowaniu autobusu, w  którym było raptem kilka osób jadących już od jakiegoś czasu zamieniła go w geriatryczny inkubator dla moherów. I wszystko kurwa po to aby zaraz na następnych może dwóch  przystankach wysiąść.

Jeśli wsiądę kiedyś do autobusu to za chińskiego boga nie ustąpię miejsca moherowi, chociażby gówna z nieba leciały dupy z miejsca nie ruszę i dla zasady pojadę nawet dalej niż muszę aby tylko nie dać gnidzie posadzić zadka.  Może się wydawać, że przesadzam, ale w chwili kiedy widziałem ten zdziczały rój, który okupował autobus jakby miał im spierdolić ostatni kurs do nieba – miałem tylko jedno marzenie. GRANAT. Wrzucić go do środka i poczekać, aż kościelny elektorat wypłynie w postaci płynnej papki prosto do rynsztoka. Zaznaczam iż chodzi o MOHERY, normalnych (o ile są tacy) staruszków darzę szacunkiem  i z moimi zjebanymi poglądami nie wchodzę miedzy nich, aby nie być przyczyną zgonu.

Również nie silę się na ironiczno-cyniczne wywody jakie zwykłem pisać, a jedynie przelać tę czystą pianę goryczy na Was.

Tematem szerszej analizy będzie właśnie kościół, księża, wiara i cały ten cyrk. Wkrótce.

Wasz zgorzkniały, obrzydliwie polski DR HAŁS.

(oceniano 6 raz(y), średnia ocen: 10,00 na 10)

Loading...