Dziesiąte mnie najbardziej interesuje, ale w ciągu ostatniego tygodnia słyszałam już wiosenne trele za oknem, więc można mniemać, że… niebawem.

Mam taką teorię, że nasz umysł chce wszystko uzasadniać, a prawda jest taka, że są rzeczy, które się nam nawet nie śniły i nie na wszystko znajdziemy racjonalne wytłumaczenie.
Znamy wszechświat taki, jakim podadzą nam go naukowcy, aby było nam go łatwiej przyjąć i zresztą takim go ludzie kupili.
Nie mamy pojęcia, ile jeszcze jest niezbadane. Skoro nawet lot trzmiela przeczy prawom fizyki, to na co my się porywamy.
Fajnie powiedział o tym kiedyś nasz noblista Andrzej Dragan, że „jeśli fizyka czegoś nie rozumie, to nadaje temu nazwę”. Zamiótł.

A po jedenaste – ode mnie:

Jeśli prawa genetyki obowiązują, to czy Ewa była murzynką, czy Adam był Chińczykiem?

Po dwunaste: ich dzieci łączyły związki kazirodcze, czy gdzie popełniono błąd w tej teorii?

Pozdrawiam.

Cieszy mnie, że ludzie stawiają sobie wiele pytań, innych – niż standardowe: „co było najpierw, jajko czy kura?” – i prowokują innych do myślenia.
Zauważmy, że nauka zresztą stara się nie pozostawiać za dużo miejsca na samodzielne myślenie, ona mówi nam już wprost: jest tak i tak, a jak się sądzi inaczej – to karze zbierać tytuły i robić samodzielne badania ze specjalistycznym sprzętem.

Ten temat jest zresztą bardzo szeroki.

Wiemy, co się działo na przestrzeni ostatnich 3 lat. A tu przykład pierwszy z brzegu – dlaczego tabuny ludzi nie kwestionowały przyjmowania produktów, o których świat do tej pory jeszcze nie słyszał, gdzie pozwolili na sobie stestować coś, co jeszcze stestowane nie było?
Czy to sam autorytet mediów i pań z przychodni, czy coś innego za tym stoi?

Mam bardzo dużo do powiedzenia w takich tematach, ale Luke – niecierpliwie oczekuję na kolejny wpis od Ciebie.
Pogadamy na pewno.

Good food for my brain.

Pozdrawiam.

To prawda.
Ludziom, którzy przymykają oczy, dają sobie wchodzić na głowę, bądź totalnie nie rozumieją co się dzieje (udają, czy nie), żyje się na pewno o niebo łatwiej.

Pytanie jednak, czy warto takim być?
Przecież żyjemy tylko raz. Bynajmniej w tej formie.

Jeśli chce się coś zmieniać, trzeba liczyć się z tym, że będzie trudno.
Może już nie tak górnolotnie teraz o traceniu ideałów, ale choćby jakieś słowo o osobistej godności i honorze. Jest sporo ludzi, którzy nie mają większych refleksji i albo ślepo pójdą za tłumem, albo czekają, aż ktoś nada ich życiu kierunek. I jeśli to im pasuje, nic nam do tego. Nie wiedzą jednak jeszcze, że ten kierunek spełnia cele innych.

Bo ja raczej też z tych, co idą pod prąd, szukają prawdy w chaosie i trzasną drzwiami, kiedy trzeba.
Jednak jeśli nie ma głębszych refleksji na co dzień, to co różni nas od szympansa? Mamy mniej włosów i jesteśmy ewolucyjnie wyżsi?

Co do pracy, Luke. Raczej odwróciłabym tę sytuację. Gdybyś np. miał się dowiedzieć, że ta utrata była najlepszą rzeczą, jaka Ci się zdarzyła, bo gdybyś tam nadal pracował, zdarzyłby Ci się jakiś przykry wypadek przy pracy, który by Cię poskładał na parę lat, albo i w ogóle.
To jaką teraz masz perspektywę tej utraty? Może właśnie ocalono Ci zdrowie. Myślę, że widzimy tylko jakiś mały wycinek z życia, a świat jest pełen różnych alternatyw.
Niektóre rzeczy dzieją się dla nas, nie przeciwko nam. Widocznie czeka coś lepszego.

Pozdrawiam.

Miło mi. Nie Luke, ale mam całkiem dobrą intuicję. ;)

Pozdrawiam!

Nic tak nie maskuje zapachu wódy jak pietruszka!

Ad 2) matematyka tak jak i gramatyka i inne abstrakcyjne narzędzia istniały od zawsze. Czekały cały czas na ludzi, by móc wkurwiać uczniów.