to trzęsienie to kara za grzechy dla Japończyków -ciągle tylko zapierdalają w robocie, nikomu nie wadzą, a w Polsce się nie trzęsie, bo Polacy to taki cudowny, prawdomówny, uczynny, bezgrzeszny naród – nie ma prawa się trząść kurwa, bo i za co – za to całe polskie dobro promieniujące na świat – a dwa mamy chody u matki boskiej częstochowskiej i jezusa świebodzińskiego i Józefa z Gniezna zawsze prawiczka – nie kurwa?

gorg – czy Tobie do reszty odjebało? – gdzie ja się bez szacunu wyrażam – podaj kurwacytat, bo ja tylko fakty widzę różańcowa trzęsidupo

cozakurwamać monotematycznaAutorka
„Przyszła mi ostatnio do głowy taka refleksja – najpierw pomyślałam” czy nic nie pisać, czy jednak kurwa jebnąć przynudnawy post kolejny raz o tym samym.

No proszę Bergamo jak zwykle jak zacięta płyta. Trzęsienie w Japonii to dawaj o kościele w Polsce, bo to kurwa powiązane. Widzę u Ciebie objawy zaawansowanej hagiofobii lub opętania co najmniej. Tam tsunami zamiata samochody pod asfalt to Bergamo grzmi, że tutaj zamiata się sprawy pedoflilskie pod dywan…

hyhy nigdy nie myslalem, ze moge byc specem w takich tematach :D. Wiec tak na szybkiego to powiem co mi sie zdaje. Łatwiej ze świętym – święty to ten, którego w procesie kanonizacyjnym kościół uzna za świętego. Czyli wykaże, że spełniał to takie a takie warunki, że miał takie a takie cechy i dokonał się cud za jego wstawiennictwem lub jego pośrednictwem (np. uzdrowienie z nieuleczalnej choroby po modlitwach o wstawiennictwo świętego po jego śmierci – czyli dowód, że dany święty obcuje z Bogiem, lub Bóg czyni cuda przez jego działanie za życia – muszą być świadkowie). Z tego co wiem proces jest długotrwały i maglują setki osób w takim procesie – tak jak nawet Jaruzelskiego w procesie beatyfikacyjnym JP II. Stanowisko kościoła jest sceptyczne, jest nawet tzw” adwokat diabła”, który ma za zadanie obalać wszystkie niby-cuda. Więc już po tym całym procesie gdy już udowodnione zostanie, że dany człowiek żył godnie i po śmierci „hasa na zielonych pastwiskach” to taki człowiek zostaje uznany świętym. Równie dobrze świętymi mogą być nasi pradziadkowie i wszyscy inni, którzy są w Królestwie Niebieskim.
Błogosławiony natomiast to taki mniejszy stopień od świętego. Nie udowodniono, że błogosławiony jest w niebie (chyba, nie jestem pewien) ale np. za jego życia mogły dziać się cuda (np. objawienia danej osobie). Nie odbył się proces kanonizacyjny a tylko beatyfikacyjny w takim przypadku. Często bywa, że ktoś jest wpierw błogosławiony, a po procesie i odpowiednich dowodach zostaje uznany za świętego.
Znalazlem tez cos takiego:
„Różnica między świętym a błogosławionym jest m.in. taka, że pierwszy czczony jest w całym Kościele, błogosławiony lokalnie, błogosławiony musi wylegitymować się dwoma cudami, święty — przynajmniej czterema. Beatyfikacja jest to kościelne potwierdzenie kultu danej osoby.”
ale nie wiem czy to prawda :)

hmmm nie znam historii świętych ale mogło tak być. Najprędzej w średniowieczu, kiedy wyświęcony wcale takim świętoszkiem mógł nie być.

Komunizm to utopia, nie sprawdził się w żadnym państwie…

TyrQ – komunizm się nie sprawdził, a w sumie to go nigdzie i nigdy nie było, gdyż zawiedli jak zwykle ludzie…

a może by ustanowić anarchokomunodemokrację z elementami kapitalizmu – co ja pierdolę – przecież to już jest w Polsce :)