Genialny tydzień

19 kwietnia, 2018, Autor: Kistos 

Poniedziałek i wtorek zacząłsię od tego że poszedłem do pracy na drugą zmianę. Tak się składa że niedawno złapałem przeziębienie które zmieniło się w grypę, od której dostałem zapalenia obu uszu. A to z kolei dowaliło mi sprężonymi korkami słuchowymi. Więc byłem praktycznie głuchy w robocie. Cudownie wręcz było. Mało tego rozwaliłem rękę, i rana wesoło się babrze.

Wtorek standardowo, pociąg opóźniony kilka chwil. Zwykle do roboty śmigam rowerem, jakieś 20 minut drogi. Ale nie tym razem, bo jak się okazało rower zdechł. Do wymiany tylne koło, łańcuch do skrócenia itd itp. Tak więc do pracy i nazat z buta, jakieś 5 km w jedną mańkę. Po 8 godzinach dźwigania 100-150 kg ram i okien bez możliwości siedzenia choćby przez moment marzę wręcz o tym.

Środa zaczęła się również od spóźnionego pociągu. Mało tego w robocie szef powiedział że na drugiej zmianie brakuje ludzi, i mnie przenosi. Musiałem więc dobić swoją zmianę do 22. A potem o 3 rano wstać aby iść na 6 rano do 14. Chuj, nie ma tragedii bo boss zwolnił mnie szybciej abym zdążył się wyspać. Rzecz w tym że pociąg był opóźniony nagle wyjątkowo mocno. Na tyle że i tak wróciłem do domu chwilkę przed 00.

Czwartek to już wręcz ewenement. Pociąg opóźniony do pracy. Gdy wysiadłem i o dziwo przyszedłem na autobus, ten nie przyjechał. Czekałem 25 minut na jebańca i go nie było. Chwilę później gdy stwierdziłem że już i tak jestem spóźniony i mogę iść z buta nagle pojechał. Akurat jak odszedłem na tyle by nie zdążyć. W samej pracy źle nie było. Ale gdy z niej wracałem zdarzyła się rzecz niesłychana. Ktoś zajebał mi motor. W biały dzień, spod parkingu na dworcu. Zgłosiłem to wprawdzie na policję. Ale nie zmienia to faktu że zamiast wrócić do domu o tej 16 i iść spać. Pójdę dopiero o 21 przy dobrych wiatrach, gdy dokończę sprawy załatwiać.

 

Patrząc na te dni jebane to aż czekam z niecierpliwością co się wydarzy jutro w piątek..

O rodzinie i przyjaźniach

9 kwietnia, 2018, Autor: Dragotrim 

Kilka razy obiło mi się o uszy stwierdzenie, że rodzinę powinno się szanować, bo łączą was więzy krwi, genealogia itp. Dziś mogę spokojnie stwierdzić, że to gówno prawda. Wszystko to wyjaśnię w dzisiejszym wpisie.

Ogólnie jakieś dwa miesiące temu naszła mnie myśl, że tak naprawdę to ludzie początkowo nieznajomi, których sam sobie dobieram i którzy potem są moimi przyjaciółmi, stanowią bardziej wartościową grupę osób w moim życiu. Dzieje się tak, ponieważ – jak mówi znane powiedzenie – rodziny się nie wybiera. To, że mam pojebaną ciotkę, która zagarnęła w wyniku śmierci mojego wujka praktycznie wszystko, co się dało, i ani myśli o łożeniu na opiekunkę dla mojej babci, nie wpisywało się na listę moich życiowych wyborów (o tym kilka lat temu poczyniłem wpis, a sytuacja się nie zmieniła prócz tego, że na początku tego miesiąca doszło do pierwszej i pewnie nie ostatniej rozprawy sądowej).

Na tę samą listę nie wpisuje się też to, że babcia zajmie moje dwa pokoje (bo ojciec się nad nią zlitował, ponieważ ciotka zostawiła jej mieszkanie w stanie krytycznym) i ogólnie jako osoba zaawansowanie stara będzie elementem niereformowalnym, bo na cokolwiek zwrócisz jej uwagę, to od razu się poryczy. Ta kobieta narzeka niekiedy na to, że gadam z kumplem przez Skype o 22-23.00 w nocy, ale nie widzi problemu w niedzielnym puszczaniu TV Trwam na całą pizdę około godziny 7.00. Za to w dni powszednie potrafi spać do 11.00 i zabrudzić całą łazienkę, podczas gdy była już ona wcześniej umyta. Staram się być maksymalnie wyrozumiały, ale po prostu nie potrafię.

Inna część rodziny to takie święte krowy z „wyższych sfer”. „Cześć” mi nie powiedzą, wolałyby raczej mnie unikać albo nawet uznają, że mnie nie poznały. W sumie chuj z nimi, bo to nawet śmieszne z jednej strony, zwłaszcza że wszyscy wiedzą, na czym się dorobiły (lecz to zostawię dla siebie). Staram się interesować ich urodzinami czy innymi wydarzeniami z życia tak często jak one moimi, czyli wcale. Oczywiście nie mówię o wszystkich, chcąc być jednak w miarę sprawiedliwy w swych osądach. Istnieje jeszcze garstka osób, które są okej i z którymi co prawda też nie mam jakiegoś super kontaktu, no ale z drugiej strony nigdy go aż tak bardzo nie miałem, więc nie mam żalu. Przynajmniej się do mnie przyznają albo zamienią parę słów.

Dlatego właśnie uznaję, że to osoby, które JA sam wybieram, są tymi najbardziej wartościowymi w mojej hierarchii. Chociaż też zdarzają się pewne smutne incydenty. Czasami znajomości, które trwały wiele lat, po prostu sypią się ot, tak. Odkąd wszedłem w związek, staram się spędzać maksymalnie dużo czasu ze swoją dziewczyną. Wiadomo, że wiąże się z to ze zmianą stylu życia, bo zwykle spędzamy ze sobą weekendy, tak więc mam trochę mniej czasu dla znajomych. Ale zawsze próbuję go znaleźć. Zresztą, kiedy moi znajomi byli w związkach i nie mieli początkowo dla mnie czasu, starałem się to zrozumieć i nie miałem do nikogo pretensji, więc w sumie oczekuję tego samego od nich. Ale niestety nie każdy umie to pojąć. Miałem chujową sytuację, bo kolega, z którym często jeździłem na różne wycieczki itd. nagle zaczął mi dogryzać z powodu związku. I to jeszcze w najgorszy możliwy sposób, bo nie w cztery oczy, tylko za plecami. Ogólnie miałem sporo problemów na studiach, miałem depresję z tego powodu, no ale ostatecznie na sześć egzaminów zdałem pięć, co i tak jest dla mnie wielkim sukcesem. Problem w tym, że jednego nie zdałem, więc jestem zmuszony zapłacić kilka stówek, a to dla mnie naprawdę spore obciążenie. Stąd też podziękowałem za propozycję wyjazdu, tłumacząc, że po prostu nie mam na chwilę obecną hajsu. Ale zdaje się, że on tego nie zrozumiał. Pisał mi notorycznie co dwa tygodnie tak, jakby wyjazd z nim stanowił dla mnie niemal święty obowiązek. Do tego jeszcze wmawiał mi, że na pewno wydobędę jakieś pieniądze, no bo, kurwa, przecież on zna lepiej stan mojego konta niż ja sam. Dodam, że trudnię się raczej dorywczymi pracami, bo mimo znikomej ilości zajęć na uczelni, muszę cisnąć magisterkę i ogólnie mam dość trudne studia, na które ciężko mi się uczy. Więc oszczędzamy z dziewczyną każdy grosz, żeby mieć na jakieś nasze małe pragnienia, a w sierpniu pojechać sobie na Woodstock (tak, wiem, że to się już tak nie nazywa). I szczerze mówiąc, bardziej wolę spędzać wolny czas z dziewczyną, nie robiąc nic, co osoby trzecie mogłyby uznać za ciekawe, ot choćby połazić sobie po lesie, niż jechać na kilka dni, żeby codziennie łoić alkohol. Po prostu mnie to przestało w pewnym momencie bawić i nic kompletnie na to nie poradzę. I tu pojawia się moment kulminacyjny, ponieważ na zbiorowej konwersacji, gdzie było kilku znajomych, tenże kolega – ponieważ uznał to za wielce wyborny dowcip – zmienił mi imię i nazwisko na „Pantoflarz”. Ogólnie niby nic takiego, ale coś we mnie się ruszyło.

No, kurwa. Typ siedzi cicho jak mysz kościelna, nie pisze do mnie i nie dzwoni. Ogólnie nie robi nic od czasu, kiedy ostatnim razem widzieliśmy się na urodzinach kumpla (gdzie zresztą byłem też ze swoją dziewczyną), ale jak taka ostatnia pizda robi coś za plecami, podśmiechuje się i gdy temat dotyczy mnie bezpośrednio, to mówi o tym moim kolegom, a nie mnie osobiście. Na tamtych urodzinach powiedział mojej dziewczynie, że nasz związek to i tak nic takiego i możliwe, że po tygodniu i tak nie będziemy razem. Popłakała się – to dość emocjonalne dla niej i pewnie dużo osób poczuje z tego powodu żenadę, ale mnie akurat to ruszyło. Ja pierdolę, typ,. który jest 7-8 lat w związku i ukrywa skrzętnie ten swój związek przed innymi, czerpiąc z tego jeszcze jakąś dziwną satysfakcję, uznaje się za specjalistę w sprawach relacji partnerskich. No, zaraz jebnę chyba. I to nie jest tak, że on się nie afiszuje. On to najzwyczajniej w świecie ukrywa, jak gdyby stanowiło to dla niego jakieś brzemię. Jego bliski kolega nawet nie ma pojęcia, że on jest w związku. Ostatnio tak dodałem dwa do dwóch, podsumowałem wszystkie wspomnienia i na serio wyszło mi, że on ma jakąś awersję do ludzi w związkach, kocha się z nich śmiać i uznaje to za mało istotny aspekt życia.

Przyznam, że również popełniałem wiele błędów, bo ten kolega miał w przeszłości na mnie duży wpływ. Jego chamskie żarty w stosunku do innych mnie bawiły, ponieważ uznawałem je po prostu za śmieszne. Sam niekiedy dokładałem do pieca. Ale to wiązało się z tym, że niemal 90% moich znajomych nie chciało, abym przychodził z nim na imprezy. Wtedy go broniłem, próbowałem zapewniać, że się poprawi. Było mi głupio, bo do dużej części tych ludzi nic nie miałem i chciałem, żeby mnie dobrze zapamiętali. Lecz w rzeczywistości nadal zachowywał się tak samo. Chciałeś zagadać do jakiejś dziewczyny przy (zmieńmy mu na potrzeby tego wpisu imię) Stefanie? Zapomnij. Stefan zaraz rzuci tekst, który postawi cię w takiej sytuacji, że spalisz się ze wstydu. Masz inne zdanie niż Stefan? Stefan wejdzie ci w połowę zdania i to wręcz z pretensją. Gdy zmienisz punkt widzenia, wypomni ci, jak to wcześniej mówiłeś inaczej, ale sam potrafi zmienić zdanie praktycznie z tygodnia na tydzień. Zdechnie ci pies albo rzuci cię dziewczyna? Licz na chamskie odzywki ze strony Stefana przynajmniej raz na jedno spotkanie, bo to zajebiście zabawne.

Chuj z taką przyjaźnią. Co prawda trwała ona kilka ładnych lat, jednak chyba nie warto jej kontynuować, skoro ktoś nie może zaakceptować zmian w twoim życiu. Wolę być nudny i szczęśliwy, niż robić rzeczy, które mnie nie bawią. I obiecuję, że jeżeli tylko dowiem się, że Stefan powiedział, choćby rzucając to mimo woli, coś o mojej dziewczynie, to mimo swojego raczej pozytywnego nastawienia do ludzi, wypierdolę mu lepę na pysk. Chociaż może po prostu nie warto tracić na niego czasu?

Irytująca religia i jej wymysły.

8 kwietnia, 2018, Autor: qwerty123456qwerty 

Witam, od razu zaznaczam, że nie mam nic do wierzących bardzo głęboko w „Boga” i tak dalej. Są to tylko moje prywatne odczucia na podstawie analizy świata, historii i tego co się dzieje z biednymi w tym nierównym świecie.

Na początek denerwuje mnie stawianie Boga ponad innych ludzi czy nawet rodziny. Z tego co tłumaczył mi katecheta i ksiądz na lekcji religii w piramidzie jest najniżej praca później rodzina i najwyżej Bóg. Całkowicie tego nie rozumiem, tego kolesia nie widać, nigdy mi nie pomógł, ma w dupie moje życie i mojej rodziny, a mimo to mam go stawiać wyżej niż tych, którzy faktycznie są tutaj i mogę z nimi porozmawiać.
Wygląda na to, że Bogu zabrakło języka lub nie jest taki wszechmogący i wszechwiedzący, bo nie umie dać żadnego znaku lub pomóc finansowo i np. spłacić zadłużenie na mieszkaniu oraz długi moich rodziców (zadłużyli się nie dla przyjemności, ale by jakoś przeżyć, co prawda kiedyś to nie było potrzebne lecz to już wina mojego ojca oszusta i nieroba, który postawił kolegów ponad nas).

Kolejną denerwującą rzeczą jest wystawianie na ołtarze ludzi wcale nie świętych i będących zwykłymi śmieciami.
Na przykład obdarzony niemałym w Polsce kultem Jan Paweł II wystawiał na ołtarze zbrodniarzy chorwackich z okresu II wojny światowej, którzy brutalnie mordowali prawosławnych Serbów lub to popierali. Drugim jego numerem, który doprowadził do totalnego głodu i epidemii HIV w Afryce było zakazanie używania prezerwatyw. Po pierwsze spowodowało to rozprzestrzenianie się wirusa HIV wśród mieszkańców Afryki jak i gwałtowne zwiększenie ilości ludności w rezultacie brakuje im wody oraz jedzenia.
Warto wspomnieć, że JP2 nie robił nic z pedofilią i zamiast znieść ten durny celibat by księża nie niszczyli niewinnym dzieciom życia to wolał wszystko tuszować.
Drugą taką osobą jest Teresa z Kalkuty, która była hipokrytką, sadystką i nie różniła się niczym od hitlerowców, którzy czerpali przyjemność z ludzkiego cierpienia.
Zacznę od tego, że dostawała gigantyczne wsparcie finansowe, a wszystko wysyłała do Watykanu, który zresztą prał brudne pieniądze mafii włoskiej (do dzisiaj pewnie to robi) lub zostawiała dla siebie czy również budowała za nie kolejne ośrodki. W tychże ośrodkach ludzie zdychali jak zwierzęta. Nie bez powodu dla mieszkańców Indii jest ona potworem i złym człowiekiem. Mimo wspomnianych przeze mnie funduszy w jej domach „miłosierdzia” używano po kilka razy tych samym igieł bez ich sterylizacji. Chorym i cierpiącym nie podawano leków, a w ostateczności ludziom krzyczącym z bolu dawano aspirynę. Nie udzielano odpowiedniej opieki medycznej, cierpiącym wmawiano, że pójdą do nieba i są wielkimi szczęściarzami, bo znoszą wielki ból, a Bogu to się podoba.
Oczywiście jak Tereska sama zachorowała to poleciała na leczenie do USA u najlepszych lekarzy, w tym samym momencie ludzie cierpieli, bo nie dostawali leków przeciwbólowych.
Wszystko oczywiście w myśleniu średniowiecznym na chwalę Boga.
Śmiem twierdzić, że NKWD było lepsze niż umieranie w takim ośrodku, bo przynajmniej od razu strzelali w tył głowy.

Trzecią rzeczą jest mówienie jaki to Bóg jest miłosierny i dobry dla ludzi, cały czas im błogosławi. Takiego chuja, wystarczy spojrzeć na nędzę w krajach trzeciego świata by zauważyć, że Bóg wcale nie jest dobry i można stwierdzić, że nieistnieje, gdyż gdyby chciał to by pomagał. Bóg wcale nie pomaga, bo znam takie przypadki, gdy ludzie mimo starań, modlitw byli niszczeni, a przysłowiowy skurwiel wspinał się na szczyt i do dzisiaj żyje jak pączek w maśle nie starając się bardzo, jego dziecko oczywiście ma jeszcze łatwiej, bo już ustawiono mu życie poprzez założenie mnóstwa lokat i załatwienie pracy po studiach poprzez znajomości.

Generalnie ja jestem racjonalistą i nie potrafię uwierzyć w gościa w chmurach, który nie potrafi sobie poradzić mimo swojej domniemanej wszechmocy z biedą, głodem, chorobami i wojnami oraz niesprawiedliwością. Nie wierzę też w według mnie bajki mające 2000 lat lub niektóre nawet więcej. Po prostu Chrześcijaństwo, które wyewoluowało z Judaizmu wygrało próbę czasu z wierzeniami egipskimi i greckimi dajmy na przykład. Gdyby wyznawców Zeusa było więcej i chrześcijaństwo nie podbiło by ówczesnego świata to prawdopodobnie dzisiaj każdy wierzyłby w takie głupoty jak Hera, Zeus, Atena czy Apollo i nawet nie myślałby o Jezusie. Przez wieki człowiek stworzył sobie mnóstwo religii, aby wytłumaczyć to czego nie rozumiał.

Nie chciałem tym wpisem nikogo obrazić oprócz Boga, bo w tym temacie ciężko to ominąć, mam jedynie taki punkt widzenia i się go trzymam.
Pozdrawiam i zapraszam do wyrażenia własnej opinii, jestem otwarty na dyskusję.

Generator Kazań

6 kwietnia, 2018, Autor: Letalne Prącie 

Jako młodego gniewnego wkurwiało mnie wszystko, od zakazu na kompa aż do poważnej dziury między ideologią a praktyką w Kościele Katolickim. Pamiętam, że już od pierwszych przebłysków samodzielnego myślenia, w wieku gimnazjalnym, żywiłem chęć naprawy lub kompletnej destrukcji Kościoła Katolickiego. Co bynajmniej sprzeczne ze sobą nie jest.
Prócz pustego pierdolenia o niczym na kazaniach i mielenia w kółko tych samych zwrotów, wkurwiały (i wciąż wkurwiają) mnie określenia boga i powiązanych w stylu „najświętsze serce dzieciątka Jezus” albo „Przenajświętsze Zbawcze Rany”… No kurwa, czy to jakieś osobne postaci? Rzygam jak ktoś doświadczony w tej żonglerce epitetów zaczyna wywód. Można powiedzieć: „Boże, przebacz mi.”, ale można też stękać „Przenajświętszy Najsłodszy Królu Gnębionego Narodu Wybranego(…) wybacz mnie, podłemu robakowi, psu niegodnemu oblizać rzemienie Twych przenajmiększych sandałów…” i tak to się ciągnie w nieskończoność.
Żeby utrzeć nosa znienawidzonemu, obtłuszczonemu i przede wszystkim leniwemu klerowi, chciałem stworzyć płatny generator kazań. Dowiedziałem się później, że nawet była książka z takim motywem, ale tej fikcji literackiej nikt do tej pory nie spieniężył, więc furtka do forsy wciąż stała otworem. Miałem nawet opracowane kilka typów kazań i miksowanie akapitów, ale z moim słomianym zapałem cały projekt skończył tam, gdzie ląduje też lwia część moich wkurwów – na niekończącą się listę „To Do Dokończenia”.

Na lekcji j. polskiego na studiach, pani profesor pokazała nam tabelę do generowania przemów PRLowskich. Wydała to jakaś gazeta, za czasów komuny jeszcze. Tabelka zrobiła na mnie niemałe wrażenie. Obecnie pod jej klonami w internecie podpisują się kołcze i inne nowotwory socjotechnik.
Blisko dekada kiszenia się na studiach nie poszła w las i machnąłem takie zastępstwo dla sensownych i treściwych kazań – tabelkę do tworzenia zwykłych kazań.

Instrukcja:
Może być tak
[1, 2, 3, 4, 5]
albo tak
[1, 1, 1, 2, 2, 2, 3, 4, 4, 4, 4, 5]

– 1 – Tuzin Rozgrzewek

1.Drodzy bracia i siostry

1.Umiłowani w Duchu Świętym

1.Zgodnie z nauczaniem Chrystusa

1.Musimy stanąć w prawdzie i zrozumieć ją.

1.Czy mądry postawi dom na piasku?

1.Zaprawdę, powiadam wam

1.Tam, gdzie spotyka się chrześcijanin z chrześcijaninem, Bóg jest między nimi.

1.Zapewne większość z nas zna tekst dzisiejszej Ewangelii, ale ilu znalazło czas, aby poznać jej przesłanie?

1.Musimy być silni! Musimy być mocni!

1.Wielką rzeczą jest wiara

1.Czy nie jest prawdą, że

1.Już zaświtało. Już wzeszło prawdziwe Światło – Jezus Chrystus

– 2 – Tuzin Podmioty Przenajświętszych

2.Fundamentalne elementy homilii

2.Boże znaki

2.Słowa, jakie niesie nam dziś Biblia

2.Zarówno Stary, jak i Nowy Testament

2.Prawda zawarta w Piśmie Świętym i prawda zawarta w Psalmach i przede wszystkim prawdy zawarte w Ewangelii

2.Wszyscy Święci i Święte, błogosławieni i błogosławione

2.Ojciec i Syn i Duch Święty, jako trzy postacie w jedności

2.Wszystkie przykazania kościelne

2.Rany Chrystusa

2.Dary Światłości

2.Proroctwa świętych

2.Nowe prawa, jakie dał na Chrystus

2.Cuda Chrystusa, które odrzucają nasi starsi bracia w wierze

2.Modlitwa poranna i modlitwa wieczorna, którą niesiemy przed oblicze Najwyższego

– 3 – tego nie powtarzać

3.Odciągają nas od grzechu i wskazują na

3.Nam Chrześcijanom stawiają wysoko poprzeczkę, by wytrwać i utrzymać w nas

3.To drogowskazy do świętości, gwarantujące

3.Dają świadectwo na

3.Powinny nakierowywać nas w każdej chwili zwątpienia na

3.Pomagają przyoblec się w

3.Podkreślają wielkość Pana, zapewniając

3.Uzdrawiają nasze chore dusze przez

3.Rozpraszają ciemność przesłaniającą nam

3.I ich celebracja przychylają nam

3.To oręż Boży, którym winniśmy pozyskać

3.Będące solą i światłością świata niosą

– 4 – Garść Wzmocnień Słowa

4.Duchową

4.Przenajświętsza

4.Najjaśniejszą

4.Najwyższą

4.Nieustanną

4.Miłościwą

4.Miłosierną

4.Nadzwyczajną

4.Dobrotliwą

4.Prawdziwą

4.Szczerą

4.Świetlaną

4.Uświęcającą

– 5 – Dwanaście Atutów Owczych

5.Relację z Jezusem Chrystusem.

5.Więź człowieka ze Stwórcą.

5.Łaskę Pańską

5.Naukę apostołów.

5.Obecność Boga w tej oto świątyni i w każdym z nas osobna.

5.Miłość, jako kluczową rzecz w Chrześcijaństwie.

5.Uległość wobec naszego pana.

5.Ścieżkę do serca Pana Jezusa

5.Dobrą Nowinę

5.Treść słów nowotestamentowych

5.Światłość Chrystusową

5.Drogę do królestwa Niebieskiego.

PS: Wyszukałem jeszcze przed wstawieniem wkurwa, że jest portal, który sprzedaje kazania, mają nawet funpage na fejsie. Ech… to już kolejny raz tracę pieniądze przez lenistwo!

PPS: Niedobrze mi się robi jak czytam tę tabelkę.